Mika
Lieve Mika, je gaf me zoveel liefde en warmte in de afgelopen jaren. Toen je in een doosje bij het asiel werd gezet, was je ongeveer vijf weken, ik noemde je altijd een moederloos kind. Jaren was je – misschien wel door het gemis van die moeder- een katje om niet zonder handschoenen aan te pakken en gedroeg je je soms als de schrik van de buurt die een robbertje vechten niet uit de weg ging. En altijd even gek op eten, je kaapte het etensbakje weg zodra er iets in zat. Gek genoeg werd je steeds aanhankelijker toen je de oudste kat in huis werd. De laatste anderhalf jaar miste je je tanden en genoot van veel blikvoer. Je meldde je voor je knuffels en je bakjes eten. In deze gekke tijd, zonder menselijke aanraking, realiseer ik me hoe fijn het is om huisdieren te hebben. Deze week werd je plotseling ziek en vanochtend bleek het het beste om je te laten inslapen. Ik kijk terug op het grote deel van mijn leven waarin je bij me was. Fijn dat je er was lieve Miek en groet je vriendjes in de kattenhemel 😿🐱(aug 2003-23-05-2020)
Eten
Langzaamaan weer wat sociale contacten: vorige week lunch bij Liesbeth, deze week gegeten bij Marga en Frank en mama en geborreld bij Marjan.
Jarig
Gekke verjaardag in deze gekke tijd. Maar ook leuk. Eerst een videofilmpje met allemaal boodschappen. 1,5 meter bezoek van mijn broers. Kaarten, facebookberichten, what’s appjes en bloemen. En als toppunt de musical- en operette pubquiz met de vriendinnengroep. Allemaal aanwezig in Jitsi. Daarna ook in Jitsi nog een boreel met de familie.
Mooi
Heel veel gewandeld, wat is het mooi in deze tijd van het jaar.
Recente reacties